Ո՞ւմ «հագով» է Սահմանադրությունը
Ի սկզբանե մեր երազանքների անկախությունն էր:
Էդ անտերուդուս անկախությունն իր առաջին-երրորդ Հանրապետությունը պիտի ունենար, իր ազգընտիր առաջին նախագահն ու համաժողովրդական հանրաքվեով էդ նախագահի հագով ձևված առաջին Սահմանադրությունը:
Փառք երկնավորին՝ ունեցանք:
Իսկը՝ առաջին նախագահի «հագով»:
Խոստովանենք՝ լավ էլ սազում էր: Բոյ-բուսաթը-բանը-ամեն ինչը՝ տեղը:
Հետո էդ Սահմանադրությունը մեր երկրորդ նախագահին պիտի սազացնեինք՝ մի քիչ բոյից կտրելով, մի քիչ՝ բուսից ու սարքեինք ճիշտ իր հագով:
Սարքեցինք:
Երրորդ նախագահը սահմանադրական «պրիմերկայի» տակով դեռ չի անցել, բայց շատ էլ չի նեղվում հին «չափսերի» մեջ: Հայոց Սահմանադրությունն էդպիսի մունդառ խասյաթ ունի՝ լավ-վատ հարմարվում է բոլոր տերերին:
Տերերի՞ն:
Այ, հենց էստեղ՝ շատ հռետորական հարց.
-Իսկ ո՞վ է Հայաստանի «մթոմ» թե անկախ հանրապետության Սահմանադրության տերը:
Նույնքան հռետորական պատասխան.
-Մենք:
Եվ նույնքան «ջրիկ» հարց.
-Իսկ մեր թվարկության ո՞ր տարեթվին հայոց իրապես անկախ հանրապետության Սահմանադրությունը ՀՀ քաղաքացու հագով պիտի կարվի:
Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ